Temmuzda 3.yılımızı bitirecek olmak bir yandan zamanın bu kadar hızla geçtiğine şaşırmama sebep olurken bir yandan ise 30 olmadan anne olmak istediğim için artık ertelemenin bir anlamı olmadığı anlamına geliyordu benim için. Sonuçta kimse size istediğiniz her an anne olabilme garantisini veremiyor. Hele şu zamanda duyduğumuz olumsuz hikayeler çoğunluktayken, evliliğimizin olabilecek en doğru insanla olduğuna bu kadar eminken, ilk günki gibi severken daha fazla ertelememeye karar verdik. Artık bizim evde bebek kokmalıydı. Eve erken gelmek için sebeplerimiz hep çoktu ama yeni bir sebebimiz daha olmalıydı. İşten gelen Musti'yi iki kişi karşılamalıydık.
İsteyerek, dua ederek, planlayarak bebek sahibi olduk. Şükürler olsun bizi çok bekletmedi.Önce beni uyutarak başladı. Normalde gündüz asla uyuyamayan biriyim. Pazar kahvaltısından sonra uyuya kalmışım kendim bile inanamadım. Düzenli olarak erken uyur sabahları erken kalkardım ama akşamları 7'de hayatımın en tatlı uykularına dalmaya başladım. Şüphelensekte o çift çizgiyi görene kadar emin olamıyor insan. Sonra gerekli kan tahlilleri falan derken çıktık yeni bir maceraya. Milyonlarca insan arasından, zamanında aynı şehirde yaşamış olmamıza rağmen denk gelmeyip yıllar sonra tanışıp denk gelmiş olmamıza "mucize" demiştik biz. Ama asıl mucize şimdi başlamıştı. Acaba bizi neler bekliyordu?
Her anne adayı gibi internette okumadığım forum, bilimsel makale, izlemediğim video kalmadı. Araştırmaktan çok zevk alıyordum.Hala daha öyle :) İlk doktor randevumuzda pıt pıt atan minicik kalbini duyduk derinden. Ağlarım falan sanmıştım ama şoktan sanırım tepki veremedim. Nasıl olur insanin aklı gerçekten almıyor. Henüz susam tanesi kadarken kalbi atmaya başlıyor. Allah'ım yoktan var ediyor. Şükürler olsun.
Annem hamileliklerinde hiç mide bulantısı yaşamamış ve sanırım bu konuda ona çektiğim için çok şanslıyım. Yalnızca ara sıra düşen tansiyonum neredeyse her gün düşüyordu ilk haftalarda. O sıralar tuzlu ayran en yakın arkadaşımdı. Yine ilk iki ay iştahım çok açıldı ve sık aralıklarla ufak öğünler yemeye başladım. Ne zaman 9. Haftaya geldim işte o zaman tiksinmeler başladı :( Tavuğu normalde de pek sevmem ama et ve balık yiyememek hatta isimlerine bile tahammül edememek canımı çok sıkıyordu. Doktorum kendimi zorlalamamam gerektiğini söyledi de biraz rahatladım. Allahtan ceviz, badem ve her türlü meyveyi severek yiyorum. Köy yumurtası ve yeni sağılmış inek sütü almadan olmaz tabi. Kendim mayalayıp bol bol ev yoğurdu tüketiyorum. Süt içmeyi küçüklüğümden beri sevmedim ondan bir lokma boyum var belkide :) Çare olarak cici bebeli süt yiyorum akşamları. Canım deli gibi domates, peynir ve zeytin çekiyor. Yemek olsa bile ekmek arası yiyesim geliyor. Birde hamur işi, makarna tarzı hep tuzlu şeyler :( Umarım bu durum aşırı kilo almama sebep olmaz :( Kilo demişken evdeki basküle göre 46 hastahanedekine göre 47 kilo ile hamile kaldım. İlk trimesterde sanıyorum 1-1,5 kg aldım. Demek iştahım kapanmasaydı daha fena olacaktı. Neyse her şeyde bir hayır var :)
Alışverişe gelince henüz sadece bebek çoraplarına gidiyor sadece elim. Cinsiyeti kesinleşmeden unisex eşyalar bile cazip gelmiyor. Çin takvimi, bıçak makas, tuz, rus takvimi ve daha nice batıl testi uyguladım tabiki :) Çok eğlenceliydi hepsi ama her biri başka çıkıyor. Haftaya bu belirsizlikten kurtulacağız inşallah o zaman iki reyon arasında kalmadan özgürce alışverişe başlayacağım. Tabi abartmadan :)
Cinsiyetten sonra da bizi isim konusu çok oyalayacak belli ki. Şimdiden eşim bir erkek bir kız isim favorisine sahip. Benimse içime hiç bir isim tam sinmiyor sanki. Keşke çok önceden kızımız olursa şu oğlumuz olursa bu olsun ismi diye karar verseymişiz diyorum. Son ana kadar karar verememek canımı sıkar çünkü. Ben doğduğumda Betülmüşüm sonra Büşra ismi daha çok hoşlarına gitmişte nüfusa gitmeden değiştirmişler. İnşallah kaderi bana benzemez yavrumun :)
Yarın 14 haftayı bitiriyoruz. Artık hafiften göbeğim belli olduğu için hafta hafta fotoğraf çekimlerine başlayacağım. Haftalık notları zaten en başından beri alıyorum. İkinci trimester en keyifli dönemmiş bakalım. Tiksinmelerim geçerse daha fazla tadını çıkaracağım hamileliğimin.
Bu arada hamilelerin duası kabul olurmuş "Bu yazıyı okuyan, anne olmak isteyen herkese tez zamanda yaşatsın Allah bu duyguları" diyor zaman ayırdığınız için teşekkür ediyorum. Tabi sizde dualarınızda beni unutmayın.
Bir sonraki yazıda görüşmek üzere.
Sevgiler :)
